"Ekspozycja" Remigiusz Mróz

Ekspozycja

Remigiusz Mróz

Cykl: Komisarz Forst (tom 1)

Wydawnictwo: Filia

Termin "ekspozycja" ma przynajmniej pięć znaczeń. Podobnie wieloznaczny jest każdy krok mordercy.
Pewnego ranka turyści odkrywają na Giewoncie makabryczny widok – na ramionach krzyża powieszono nagiego mężczyznę. Wszystko wskazuje na to, że zabójca nie zostawił żadnych śladów.
Sprawę prowadzi niecieszący się dobrą opinią komisarz Wiktor Forst. Zanim tamtego ranka stanął na Giewoncie, wydawało mu się, że widział w życiu wszystko. Tropy, jakie odkryje wraz z dziennikarką Olgą Szrebską, doprowadzą go do dawno zapomnianych tajemnic… Winy z przeszłości nie dadzą o sobie zapomnieć. Okrutne zbrodnie muszą zostać odkupione.


Od jakiegoś czasu planowałam przeczytać kryminał Remigiusza Mroza. Jest to polski autor, którego twórczość jest bardzo pozytywnie oceniana. Myślałam, że moje pierwsze spotkanie będzie z Joanną Chyłką i słynną Kasacją. Stało się jednak inaczej, gdyż zapoznałam się z komisarzem Wiktorem Forstem. 

Na Giewoncie odkryto nagie zwłoki starszego mężczyzny. Został on powieszony na krzyżu. Sprawą tą zajmuje się komisarz Wiktor Forst. Znalazł on bardzo ważny dowód dotyczący tego morderstwa. Jednakże został on odsunięty od tej sprawy i sam nie wie, dlaczego tak się stało. Zauważa dziennikarkę, z którą postanawia rozwiązać zagadkę i poznać sprawcę tego czynu.

Wiktor Forst nie jest zwyczajnym komisarzem. Często sprawia kłopoty. Jego mundur również nie jest zwykły, gdyż są to flanelowe koszule w kratę i wytarte jeansy. Uzależniony jest on od gum cynamonowych, papierosów, alkoholu i biegania. Niezły z niego kobieciarz. Bywa również wulgarny, chamski, niemiły wobec innych. Jest nieprzewidywalny. Jednakże za wszelką cenę, dosłownie, usiłuje rozwiązać daną sprawę. W tej książce udało mu się wyjść cało z takich sytuacji, że można by pomyśleć, że Wiktor Forst jest jakimś superbohaterem.  

Olga Szrebska pomaga Wiktorowi. Jest dziennikarką z NSI, która jeździ swoją czerwoną astrunią i pachnie Kenzo Amour. Forst zastanawiał się, kiedy ona ma czas i możliwość spryskać się nimi podczas tej ich przygody za poszukiwaniem prawdy. Posiada ona kontakty do wielu osób, które mogą im pomóc rozwiązać to morderstwo. Liczy również na pomoc osób, które obserwują ją na różnych portalach społecznościowych. Jest ona inteligentną kobietą, która nie ma zamiaru ulec Wiktorowi. 

Pojawia się tu motyw religijny, który wiązał się z monetami. Było tu może zbyt wiele informacji na ten temat, które nie zawsze mi się podobały i nie miałam ochoty na ich czytanie. Nasi bohaterowie bardzo szybko przemieszczali się do różnych państw. Wydarzenia miały miejsce także w Polsce, ale nie przez długi czas. Przede wszystkim, mogliśmy poznać tu trochę realia panujące w Rosji. Pierwszy raz przydała mi się znajomość języka rosyjskiego poza szkołą, czytając dialogi. 

W książce występuje narracja trzecioosobowa. Wydarzenia opisywane są z perspektywy Szrebskiej, Forsta i kogoś jeszcze nieznanego, i tajemniczego nam. Kryminał ten podzielony jest na cztery części. Rozdziały te nie są jakieś strasznie długie. Lubię styl pisania tego autora. 

Oglądam seriale dotyczące tej tematyki, ale kryminałów jeszcze nie czytałam.  Nic nie przyciągnęło mojej uwagi na tyle, by sięgnąć po książkę. Natomiast Ekspozycja mi się spodobała. Trochę dłużej ją czytałam, gdyż musiałam się bardziej skupić, by zapamiętać pewne informacje. Podobało mi się to, że bohaterowie robili wszystko, by rozwiązać sprawę. 


Autor wiele razy mnie zaskoczył, jak sprawy się dalej potoczyły. Ostatnie kilkadziesiąt stron czytałam z ogromnym zaciekawieniem, a zarazem niedowierzaniem. Natomiast ostatnia strona mnie totalnie zaszokowała. W życiu bym na to nie wpadła, że tak to się wszystko skończy. Chociaż sprawcy też nie mogłam odgadnąć i wątpię, że komuś się to udało. Rzadko sięgam po polskie książki, które nie są lekturami. Mam ochotę sięgnąć po pozostałe jego książki, ale także po te innych polskich autorów.

Julia