"Tam, dokąd zmierzamy" B.N. Toler

Tam, dokąd zmierzamy

B.N. Toler

Wydawnictwo: NieZwykłe

Jak to możliwe, że ta sama sytuacja, która była udręką, okazuje się w końcu wybawieniem?

Nie wierzyłam w duchy – do pewnego momentu. Sześć lat temu mrożący krew w żyłach wypadek zmienił moje życie… na zawsze.

Mam na imię Charlotte, ale większość ludzi mówi do mnie Char… I mam szczególny dar. Rozmawiam z duchami.

Bez obaw, nie wywołuję ich. Widuję je i rozmawiam z tymi, które zostają na ziemi, gdy nie mogą przejść na drugą stronę. W świecie żywych trzymają ich niedokończone sprawy. Przez ostatnich sześć lat bez przerwy używałam daru pomagania zagubionym duszom. 

Ale wszystko ma swoją cenę. Moje życie powoli zmierzało ku ciemności. Czułam przygnębienie i zaczęłam się poddawać. Zdałam sobie sprawę, że pomagając zmarłym, przestałam myśleć o sobie. Bez pieniędzy, bez dachu nad głową i – co najważniejsze – bez nadziei zdecydowałam, że jest tylko jedno wyjście: skończyć z tym wszystkim. 

Jednak los potrafi płatać figle.

Dobry romans nie jest zły. Jednak po przeczytaniu kilku powieści z tego właśnie gatunku w ostatnim czasie miałam ochotę na delikatną zmianę i mój wybór padł na taki bardziej paranormal romance. Kiedyś z przyjemnością sięgałam po wiele książek tego rodzaju. Liczyłam, że "Tam, dokąd zmierzamy" sprawdzi się więc znakomicie i muszę przyznać, że to była bardzo dobra decyzja, że po nią sięgnęłam.

Zostałam pozytywnie zaskoczona. Książka ta zaciekawiła mnie już od pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać. Skończyło się na tym, że przeczytałam ją na jedno podejście. Wydaje mi się, że nawet nie mam wobec niej większych zastrzeżeń. Spełniła swoje zadanie w stu procentach. Miała być przyjemna, dość lekka i z ciekawie poprowadzonym wątkiem dotyczącym duchów. Domyśliłam się jakie będzie miała ona zakończenie, jeszcze zanim zaczęłam ją czytać i mi to ani trochę nie przeszkadzało. Okazała się ona niezwykle zabawna, wiele razy się śmiałam podczas czytania. Z drugiej strony jest pełna emocji. Bohaterowie próbują pogodzić się ze stratą swoich najbliższych osób, a dla niektórych jest to szczególnie ciężkie. W takich sytuacjach pewne osoby sięgają po różnego rodzaju używki, by choć przez chwilę zapomnieć o bólu i poczuć się lepiej.

źródło

Nasza główna bohaterka Charlotte ma pewien dar. Rozmawia ona z duchami i jako jedyna je widzi. Można ją nazwać medium, ale przysporzyło jej to wielu zmartwień i problemów. Stało się to sześć lat temu i od tego czasu jej życie diametralnie się zmieniło. Obecnie podróżuje bez większego celu po kraju i pomaga napotkanym duszom, które mają niedokończone sprawy i przez to tkwią cały czas w zawieszeniu. Jednak w pewnym momencie to dla dziewczyny zbyt wiele, nie potrafi pogodzić się ze swoją sytuacją i postanawia zakończyć swoje życie. Jednak w tej samej chwili zjawił się duch, który odwiódł ją od tej decyzji. On obiecał, że jej pomoże z pracą i mieszkaniem, a ona zajmie się jego niedokończoną sprawą na Ziemi.

W ten sposób trafia do hrabstwa Bath, w którym czeka na nią nowa perspektywa życia, a także brat bliźniak naszego ducha. Ike jest duchem, który ją ocalił, a w zamian ona ma ocalić jego brata George'a. Naprawdę polubiłam obu braci i nawet nie dziwię się, że nasza bohaterka jednocześnie zaczęła czuć coś więcej do nich niż sama przyjaźń. Wie jednak, że Ike wkrótce zniknie z tego świata i gdy to się stanie, poczuje pustkę. Bracia w pewien sposób różnią się od siebie, a ich relacje z dziewczyną były inne, ale tak samo emocjonujące, wzruszające. Nie spodziewałam się, że postać Snipera mnie tak zaskoczy i go polubię za humor, ale także za postawę w pewnych sytuacjach.

"Tam, dokąd zmierzamy" to powieść wzruszająca i jednocześnie pełna humoru ze świetnie wykreowanymi głównymi bohaterami. Wątek dotyczący duchów również został dobrze przedstawiony. Jest to historia, od której ciężko się oderwać.

♥ Julia