"Zieleń szmaragdu" Kerstin Gier

Zieleń szmaragdu

Kerstin Gier

Cykl: Trylogia Czasu (tom 3)

Wydawnictwo: Media Rodzina

Co robi dziewczyna ze złamanym sercem? To jasne – godzinami wisi na telefonie z najlepszą przyjaciółką, obżera się czekoladą i wypłakuje sobie oczy. Problem w tym, że Gwendolyn, podróżniczka w czasie mimo woli, musi wziąć się w garść, by stawić czoło niebezpiecznemu hrabiemu de Saint Germain, który jest coraz bliżej realizacji swojego planu. Przed Gideonem i Gwenny huczne bale, ucieczka w przeszłość i zagadka nieśmiertelności.

Po wydarzeniach z poprzedniego tomu Gwendolyn ma złamane serce. Nie może się z tym wszystkim pogodzić i przez to może delikatnie zdenerwować człowieka swoimi wybuchami złości. Jednak wciąż próbuje dowiedzieć się wraz z bliską osobą, gdzie znajduje się ten drugi chronograf i co się stanie, gdy znajdzie się w nim krew dwunastu podróżników. Pewne osoby też zaczynają mieć wątpliwości odnośnie tego, co tak właściwie jest prawdą, ale także kto tu nimi tak naprawdę manipuluje i chce ich tylko wykorzystać do własnych celów. Można powiedzieć, że początkowo to każda z głównych postaci prowadzi osobne śledztwo. W pewnym momencie Gwen odkrywa prawdę, która ją szokuje.

Trylogia ta wciągnęła mnie tak samo jak za pierwszym razem. W pewnym momencie coś się przydarzyło głównym bohaterom i jak najprędzej chciałam się dowiedzieć, co się dalej z nimi stanie. Wielu rzeczy nie pamiętałam i czułam się, jakbym czytała ją po raz pierwszy. Tak samo mnie wciągnęła, zaintrygowała i rozbawiła jak kilka lat temu. Dopiero w tym tomie wszystkie podróże w czasie z poprzednich części się łączą i nabierają one sensu dla czytelnika. Widać też, że nasi bohaterowie się zmienili i nieco dojrzeli. 

źródło

Jeśli chodzi o wielki finał "Trylogii Czasu", pewne ważne kwestie pamiętałam dotyczące głównych bohaterów. Natomiast czarny charakter mnie zaskoczył, tego zupełnie sobie nie przypomniałam, a tej postaci i tak nie lubiłam. Autorka ciekawie doprowadziła do rozwiązania tych wszystkich zagadek i tajemnic. Jednak brakowało mi w nim Gwen i Gideona. Trochę szkoda, że pani Gier nie zdecydowała się napisać chociażby rozdziału więcej, który dotyczyłby wydarzeń z przyszłości pewnych bohaterów.

Prawda wychodzi w końcu na jaw i wiele wątków zostało wyjaśnionych. Cała trylogia jest lekka, wciągająca i przyjemnie się śledzi losy młodych podróżników w czasie. Xemerius to fenomenalna postać, bez której brakowałoby takiej dawki humoru, która jest dzięki niemu. Gideon wzbudził moją sympatię, a Gwen bywała czasami nieco zakręcona w tych trzech tomach. Czytanie sprawiło mi przyjemność jak za pierwszym razem. Z miłą chęcią powrócę do niej w przyszłości. 

♥ Julia