"Listy do utraconej" Brigid Kemmerer

Listy do utraconej

Brigid Kemmerer

Wydawnictwo: YA!

Przypadek czy przeznaczenie? Ten list mógł przecież znaleźć każdy…

Declan Murphy to „typ spod ciemnej gwiazdy“. W szkole boją się go nawet nauczyciele. Zbuntowany siedemnastolatek odbywa na cmentarzu obowiązkową pracę na cele społeczne. Pewnego dnia na jednym z grobów znajduje list. Zaintrygowany czyta go i postanawia odpowiedzieć. Gdy Juliet Young odkrywa, że ktoś naruszył jej prywatność i przeczytał list do zmarłej przed niecałym rokiem matki, jest zdruzgotana. Matka Juliet pracowała jako fotoreporterka w różnych miejscach na świecie, dlatego często porozumiewała się z córką poprzez listy. Pokonując złość, odpisuje na wiadomość nieznajomego. Z czasem między Juliet i Declan rodzi się miedzy nimi nić porozumienia.

Juliet pisze listy do swojej zmarłej matki i zostawia je przy grobie, aż pewnego dnia pewien nieznajomy postanawia jej odpisać. Tak się właśnie zaczyna znajomość między osobami, które nie mogą pogodzić się ze swoim losem. Trudno im mówić o swoich problemach innym, ale łatwiej im pisać o tym ze sobą anonimowo. Nie powiem, że jest to oryginalny pomysł, gdyż przeczytałam już kilka książek pisaniu z obcą osobą. Jednak spodobała mi się ukazana tu historia. Zaczęło się od kilku listów, ale przerodziło się to w coś więcej. Widywali się w szkole, ale nie przypuszczali, że dzielą się swoimi kłopotami. Było do przewidzenia, że prędzej czy później prawda wyjdzie na jaw i poznają swoją tożsamość. Brawa należą się do jednej osoby, która to odkryła od razu, a druga nie przyjęła tego do wiadomości i wciąż żyła w nieświadomości. To było nawet zabawne.

źródło

Juliet nie może pogodzić się ze śmiercią swojej matki, a Declan ma również swoje tajemnice. Uważam, że autorka bardzo dobrze wykreowała tych bohaterów i przedstawiła ich cierpienie. Brawa należą się również za najlepszego przyjaciela chłopaka i jego rodziny. Poza głównymi bohaterami, to właśnie o nim chciałam wiedzieć o wiele więcej. W powieści pojawiły się też inne postacie, które pomogły w jakiś sposób Juliet i Declan'owi, a tego się od nich nie spodziewali. Polubiłam każdego z "Listów do utraconej", a w książkach tego gatunku często możemy spotkać strasznie irytujących nastolatków.

Zakończenie było urocze, ale nie do końca mi się ono spodobało. Było takie zbyt zwyczajne i brakowało mi informacji o innych bohaterach. Teraz jednak wiem, że "Listy do utraconej" mają kontynuację, w której autorka skupiła się właśnie na najlepszym przyjacielu chłopaka, a Declan oraz Juliet również często mają się pojawiać.

Historia przepełniona jest bólem i cierpieniem. Ukazuje jak radzić sobie z problemami i jak ważni są bliscy w naszym życiu, by się z nimi uporać. Porusza już od pierwszym stron i czyta się ją błyskawicznie. Jest to jedna z ciekawszych młodzieżówek w ostatnim czasie.

♥ Julia