"Eleonora i Park" Rainbow Rowell | Okiem młodszej siostry

Cześć! Tutaj recenzja nie Jools, tylko młodszej siostry, czyli mnie. ♥

,,Eleonora i Park" to książka młodzieżowa, którą szybko przeczytasz. To jest moje pierwsze spotkanie z twórczością Rainbow Rowell i przyznam, że jestem miło zaskoczona. Po okładce sądziłam, że to będzie wielki cukierek i będę rozczarowana. Już od pierwszych stron czytało mi się przyjemnie i lekko.

Eleonora jest pulchną dziewczyną o wściekle rudych włosach, ubiera się dziwacznie i zdecydowanie jest miłośniczką książek. Ma wiecznie pijanego ojczyma i liczne rodzeństwo, które momentami denerwuje ją. W jej domu panuje bieda i zero prywatności. Natomiast Park jest w połowie Koreańczykiem, zawsze ubrany na czarno i słucha punk rocka. Mieszka w szczęśliwym i tętniącym życiem domu. Co ciekawe czyta nałogowo komiksy. Bohaterowie poznają się w szkolnym autobusie, kiedy dziewczyna siada obok Parka. Jako nowa uczennica całkiem dobrze radzi sobie w szkole. Znajduje dwie nowe koleżanki. Na początku Eleonora i Park nie znosili swojego towarzystwa, lecz z czasem zaprzyjaźnili się. Podczas gdy chłopak czytał w autobusie komiksy, ona zaglądała mu przez ramię i podczytywała. Z czasem zaczął jej pożyczać lekturę i przynosić coraz nowsze egzemplarze.

Podobały mi się rozdziały z perspektywy tych dwóch bohaterów. Miałam okazję śledzić ich emocje i przeżycia związane z danym wydarzeniem. Czasami miałam ochotę walnąć w twarz ojczyma Eleonory. Był często nieznośny i z tego powodu współczułam dziewczynie. Park bardzo lubił imię Eleonory i nigdy nie zdrabniał. Autorka tej książki stworzyła dwa przeciwne charaktery, które nie mają tak łatwo w życiu, pomimo młodego wieku. Zdarzenia dzieją się w latach 80, kiedy nie ma Snapchata, Facebooka ani Instagrama. Ojciec Parka nie jest łatwą osobą i czasami chłopak bał się go. Mam wrażenie, że momentami jeden drugiego nie tolerował nawzajem. To są tylko moje odczucia dotyczące tych osób.

Kiedy kończyłam czytać książkę, przewidziałam jej zakończenie. Nie był to koniec banalny, jakby ktoś mógł sądzić - myślę, że idealnie pasował. Faktycznie niektórzy mogą uważać, że ta książka jest cukierkowa, ale problemy życiowe z którymi mierzą się nastolatkowie, oddaje sens tej powieści i zasługuje na dobrą opinię.

Nie przeszkadzali mi wykreowani bohaterowie. Zdaje mi się, choć nie pamiętam, bo już dawno czytałam tę książkę, że Eleonora i Park nie są irytującymi postaciami. Dziewczyna była dość mądra, chłopak zresztą też.

Jeśli macie ochotę na lekką młodzieżową książkę, to serdecznie Wam polecam zapoznanie się z nią. Mam nadzieję, że się nie zawiedziecie i z przyjemnością będziecie śledzić los tych dwojga ludzi.