"Kosiarze" Neal Shusterman

Kosiarze

Neal Shusterman

Cykl: Żniwa śmierci (tom 1)

Wydawnictwo: Filia

Staliśmy się nieśmiertelni. Czego więc powinniśmy się bać? 

Będziesz zabijać.

Świat bez głodu, wojen, chorób i cierpienia. Ludzkość uporała się już z tym wszystkim. Pokonała nawet śmierć. W tej chwili żywot człowieka mogą zakończyć jedynie kosiarze – do nich należy kontrolowanie wielkości populacji.

Citra i Rowan zostają praktykantami w profesji kosiarza – choć żadne z nich nie wykazuje ku temu chęci. Nastolatkowie muszą opanować sztukę odbierania życia, wiedząc że przy tym ryzykują własnym.

Citra i Rowan zrozumieją, że za idealny świat trzeba zapłacić wysoką cenę.

Stałem się najpotworniejszym z potworów, pomyślał, gdy przyglądał się pożodze. Rzeźnikiem lwów. Mordercą orłów.

Bardzo zainteresowała mnie ta pozycja, więc gdy ją dorwałam, prędko zabrałam się za czytanie. Fabuła brzmiała naprawdę intrygująco. Mamy świat, w którym ludzie nie chorują, nie głodują i nie umierają ostatecznie. Właśnie dlatego świat potrzebuje kosiarzy, którzy jako jedyni są w stanie odebrać ludziom życie. Główni bohaterowie, czyli Citra i Rowan, nie pragnęli zostać jednymi z nich, ale obecnie stali się praktykantami. Jednak pojawia się wiele problemów na ich drodze do zostania kosiarzem. Noszą oni togi, niektórzy nawet z połyskującymi klejnotami, i mają pierścienie, które zapewniają roczny immunitet za pocałunek.

Podoba mi się pomysł autora na świat, w którym ludzie nie umierają, a robią to kosiarze. Znajdą się ci z zasadami, ale także ci, dla których ważny jest rozgłos i sława. Nasi bohaterowie są szkoleni w każdej dziedzinie, by zostać kosiarzem. Jednak miałam problem z tą powieścią, która ma ponad 500 stron. Niby czyta się ją dość przyjemnie, ale niektóre wydarzenia były strasznie rozwleczone i nie działo się nic zaskakującego przez wiele stron. Wtedy męczyłam się z czytaniem, ale brnęłam dalej. Pomiędzy rozdziałami mamy również do czynienia z wpisami z dzienników, ich przemyślenia, które należą do kosiarzy.

źródło

Autor wiele razy mnie zaskoczył. Zupełnie nie spodziewałam się takiego obrotu pewnych spraw. Jednak kilka razy to domyśliłam się jak to może dalej się potoczyć i miałam rację. Jeśli chodzi o zakończenie to nie wpadłam na ten pomysł, który okazał się być dość logiczny i prosty do odgadnięcia. 

Wydarzenia mamy przedstawione w narracji trzecioosobowej z perspektywy nastolatków. Całe ich to szkolenie zmieniło i stali się innymi osobami. Ciężko było im robić to czego inni od nich oczekują, a co było sprzeczne z ich odczuciami. Wydaje mi się, że byli całkiem w porządku bohaterami. Nie denerwowali mnie swoimi wybrykami i zachowaniem, a to najważniejsze. Jednak jakoś nie "kupiłam" tej ich relacji. Pojawia się tu również Kosiarz Faraday, Kosiarz Curie i Kosiarz Goddard, którzy zostali świetnie wykreowani i polubiłam ich chyba bardziej od tych głównych.

Pomysł interesujący na książkę, ale momentami mnie nudziła ona. Pod koniec zrobiło się ciekawiej, autor wpadał na niespodziewane zdarzenia, przez co przyjemniej mi się czytało zakończenie i chyba chciałabym sięgnąć po kolejny tom. Oby tam więcej się działo. Być może spodziewałam się czegoś zdecydowanie lepszego, albo czas był nieodpowiedni, by ją rozpoczynać.

♥ Julia