"Lato koloru wiśni" Carina Bartsch

Lato koloru wiśni

Carina Bartsch

Cykl: Lato koloru wiśni (tom 1)

Wydawnictwo: Media Rodzina

Lekkie love story utrzymane w konwencji romansu akademickiego. Emely, obdarzona odrobinę sarkastycznym poczuciem humoru studentka literaturoznawstwa, szczerze cieszy się z przeprowadzki jej najlepszej przyjaciółki do Berlina. Nie wie jeszcze, że szalona Alex zamierza zamieszkać w mieszkaniu swojego brata, przystojnego, szmaragdowookiego bruneta, z którym Emely łączą niemile wspomnienia. Na szczęście wkrótce dziewczyna otrzyma romantyczny mail od tajemniczego wielbiciela...

Przeczytałam całkiem sporo pozytywnych jaki i negatywnych recenzji na temat tej książki. Długo zwlekałam z podjęciem decyzji, ale jednak moja ciekawość zwyciężyła. Emely jest okropną bohaterką i naprawdę nie cierpię takich osób, ale dałam jej szansę, by zobaczyć jak się dalej to wszystko rozwinie. Po kilku rozdziałach myślałam już, czy nie przerwać jej i dać sobie z nią spokój, ale w pewnym momencie wkręciłam się w historię i chciałam poznać zakończenie. Ta tajemnica mnie zaintrygowała.

Emely studiuje literaturoznawstwo w Berlinie i cieszy się z wiadomości od przyjaciółki, że zamierza przeprowadzić się bliżej, by zamieszkać z bratem. Emely nie jest jakoś szczególnie zachwycona tym faktem. Elyas, czyli brat Alex, ma zupełnie inne zdanie na ten temat. Emely już również zdziwiona, a zarazem zaskoczona, że pewien tajemniczy Luca zdecydował się do niej napisać. Już od pierwszej wiadomości znałam jego tożsamość, także ogromny minus za przewidywalność.

Poczucie humoru naszej głównej bohaterki może Wam się spodobać, ale momentami przeszkadzały i denerwowały mnie jej teksty. Czasami zachowywała się, jakby była naprawdę dużo młodsza niż jest. Bywała nieźle uparta i nie mogłam zrozumieć niektórych jej wyborów. Zbyt często zdarzały jej się różne potknięcia, skaleczenia, a to nie jest czymś interesującym, czytając o tym ciągle. Tak było w pierwszej połowie książki, w drugiej już się trochę poprawiła. Jej przyjaciółka to typowa krejzolka, która mówi co myśli. Uwielbia ubrania, zakupy oraz facetów. Nie była to zła postać, ale nie mogę powiedzieć też, że darzę ją ogromną sympatią. Elyas to bohater, którego intencje były dla mnie zagadką przez cały czas. Nie mogłam zrozumieć, dlaczego tak się zachowuje wobec dziewczyny i do czego on zmierza. Emely ciągle naskakuje i marudzi na niego, ale on nie mam z tym większego problemu. 

W końcu dowiedzieliśmy się co zaszło między nimi kilka lat temu. Nie tego się spodziewałam, ale to nie jest coś złego. Po prostu autorce udało się mnie pozytywnie zaskoczyć. Dobrze rozegrane. Jedno nieporozumienie, które miało tak ogromny wpływ na dalsze losy bohaterów.

Zakończenie było straszne. Miałam wrażenie, że brakuje mi kilku ostatnich stron. Muszę się wkrótce zabrać za kolejną i już ostatnią część.

Lato koloru wiśni to książka przewidywalna, schematyczna z irytującą główną bohaterką, ale z drugiej strony jest Elyas, który na tyle mnie zaintrygował, że chcę sięgnąć po "Zimę koloru turkusu". Chociaż humor może być ogromną zaletą dla niektórych czytelników. 

♥ Julia